Yannick en Floor waren ook eme naar Marakech. het was geweldig. Volgend jaar weer ?

Geinspireerd door de Spaanse fotograaf Chema Madoz ben ik aan de slag gegaan om een surrealistische foto te maken waarbij photoshop niet wordt gebruikt om het gewenste beeld te creëren.

Dat was even puzzelen met licht, schaduw, positie etc. maar het is gelukt!

TEST

test2

Tijdens mijn reis in Columbia in mei 2015 reed ik staande achterop een willy-jeep uit 1954 rond in Riseralda. Een regio in het hart van de koffieplantages. Diego de chauffeur stopte op een gegeven moment in het dorpje Arabia. Omdat ik wat hoger stond bevond ik me recht voor dit raam waar op dat moment een meisje toch wel heel nieuwsgierig was wie die lange grote man was met die camera voor zijn neus. Ze schoof het gordijntje open en keek me een ogenblik aan. Ik klikte en het gordijntje ging weer snel dicht. Diego reed verder met mij achterop en ik had een mooi plaatje van een nieuwsgierig glimlachend meisje.

Cali, Columbia. mei 2015. We waren twee dagen in Cali en passeerden de ingang van deze sloppenwijk. Voor het eerst in mijn leven zag ik een sloppenwijk in het ‘echt’. Gewapend met mijn fototoestel liep ik langs en maakte oogcontact met deze junk die juist een joint aan het rollen was. Hij keek me aan, zag mijn fototoestel, lachte naar me. vervolgens zette hij zijn pet af, ging er even goed staan, gooide zijn haar los en poseerde spontaan. Ik klikte, bedankte hem met een smile en hij ging weer verder met jointje rollen. Mijn medereizigers verklaarde me voor gek. Hoe durfde ik zomaar vlakbij die levengevaarlijke wijk uit te stappen en nog wel met een opzichtige camera in mijn hand. Tja, met een camera in je hand voel je je soms alsof er niets kan gebeuren want je zit veilig achter je camera.